25 Şubat 2014 Salı

Nelson Mandela'nın Hayatı

Nelson Mandela'nın Hayatı


20. yüzyılın en tanınmış siyasal tutuklularından Nelson Rolihlahla Mandela 18 Temmuz 1918’de Güney Afrika’nın Transkei bölgesi, Thembu kabilesinde doğdu.

1937'de, Healdtown’a yerleşerek Fort Beaufort College’ta eğitimine devam etti. Burada siyasi olaylara karıştığı ileri sürülerek okuldan uzaklaştırıldı.

1942'de Witwaterstrand Üniversitesi’nin hukuk bölümünü bitirerek avukatlık yapmaya başladı.

Ülkenin ilk siyah avukatı oldu. 1944’te ırk ayrımına karşı yerli halkın kurduğu Afrika Ulusal Kongresi’ne (ANC) katıldı.

1948 yılında kongrenin Gençlik Birliği’ne sekreter ve 1950’de başkan seçildi. Mandela, rejimin ırkçı baskı politikasına karşı kitlesel mücadeleyi örgütleyenler arasında ilk sıralarda yer alıyordu.

ANC içinde yaptığı çalışmaların yanı sıra , Olivier Tambo ile avukatlık bürosu açtılar. Güney Afrika’da siyahların açtığı bu avukatlık bürosu, kısa zamanda apartheid (ırkçılık) kanunlarının haksız yere birer suçlu haline getirdiği siyahların merkezi haline geldi.

-Irkçılık karşıtlığına 27 yıl mahkumiyet-

Mandela, 1961’de (Ulusun Mızrağı) adlı yeni bir örgüt kurdu.

Örgütün amacı, ırkçı rejime karşı örgütlenecek sabotaj eylemlerini temel alan silahlı mücadele yürütmekti.

Mandela’nın örgütün gelişmesi için çalışmak, Güney Afrika dışına yolculuklar yaparak uluslararası ilişkiler kurmak ve destek aramakla geçirdiği illegal çalışma dönemi 5 Ağustos 1962’de tutuklanmasıyla sona erdi.

Yasadışı grev çağrısı yapmak ve geçerli bir pasaporta sahip olmadan Güney Afrika dışına çıkmak suçlarından 5 yıl hapse mahkum edildi.

Mandela Robben Island adasında cezasını çekerken 1963’te polis ANC’nin yer altı merkezini tutukladı ve Umkhonto örgütüne ilişkin bir dizi belge, eylem planı vb. ele geçirdi.

Mandela ve arkadaşları, açılan davanın sonunda “Güney Afrika hükümetini devirmek için gizli planlar yapmak” suçundan ömür boyu hapse mahkum edildiler.

O günden sonra Mandela, ırk ayrımına karşı mücadele eden Afrikalı siyahların sembolü oldu.

-İlk siyahi devlet başkanı-

“Dünyanın en ünlü mahkumu” olarak anılan ve ırkçılığa karşı mücadelenin bütün dünyada yoğunlaşması üzerine adı duyulan Nelson Mandela, 11 Şubat 1990'da Cape Town’daki cezaevinden çıkarak, 27 yıl sonra özgürlüğüne kavuştu.

Nelson Mandela’nın başında bulunduğu Afrika Ulusal Kongresi’nin ırk ayrımına karşı uzun yıllar süren mücadelesi, 18 Mart 1992'de sonucunu verdi; siyahlara eşit vatandaşlık hakkı tanıyan ve Devlet Başkanı De Klerk tarafından planlanan anayasa değişikliği halk oylamasıyla kabul edildi.

“Mücadele benim hayatımdır. Hayatımın sonuna kadar siyahların bağımsızlığı için mücadele edeceğim” diyen Nelson Mandela 10 Mayıs 1994'de Güney Afrika’nın ilk siyah Devlet Başkanı oldu.

1962’de Lenin Barış Ödülü, 1979'da Nehrü Ödülü, 1981'de Bruno Kreisky İnsan Hakları Ödülü, 1983'de UNESCO’nun Simon Bolivar Ödülü verildi.

15 Ekim 1993'te ise Frederik W. De Klerk ile beraber Nobel Barış Ödülü’nü aldı.

Ancak Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti tarafından kendisine verilmesi kararlaştırılan 1992 yılı Atatürk Barış Ödülü’nü “Türk hükümetine yönelik insan hakları ihlali suçlamaları” nedeniyle kabul etmedi.

Mandela’nın 40 yıl önceki sözleri onun eşitlik ve özgürlük düşüncesini özetliyor:

“Tüm insanların uyum içinde birlikte yaşadıkları ve eşit haklara sahip oldukları demokratik ve özgür bir toplum hayali hiç aklımdan çıkmıyor. Uğrunda yaşadığım ideal bu ama gerekirse bunun için ölmeye de hazırım.”

Abdülkerim Hattabi'nin Hayatı


Abdülkerim Hattabi'nin Hayatı


(1882-1963) Kuzey Afrika'da Fransız ve İspanyol işgaline karşı silâhlı mücadeleyi başlatan mücahid, Rif Cumhuriyeti'nin kurucusu ve başkanı (1921-1926). 

Asıl adı Muhammed b. Abdülkerîm'dir. Fas'ın Rif bölgesindeki Ecdîr şehrinde doğdu. Babası, Uriyagel (Vuryâgel) kabilesinin şeyhiydi. İlk ve orta öğrenimi Melîle'de (Melilla), yüksek öğrenimini Kayrevan Üniversitesi'nde yaptı. İspanyolca ve Fransızca öğrendi. İslâmî ilimler yanında Batı kültüründe de kendisini yetiştirdi. 1906’da Melîle'de Telegrama del Rif gazetesinde editör olarak çalışmaya başladı. Bir müddet kadılık yaptıktan sonra 1914'te kâdılku-dâtlığa getirildi. İspanya'nın himayesi altında bulunan ülkesinde bağımsızlığı ve halifeliği savunduğu için tutuklanarak dîvânıharp'te yargılandı. Bir müddet hapis yattı.

Babası I. Dünya Savaşı yıllarında İspanyollar'a karşı mücadele etti. 1920 yılında onun ölümünden sonra kabilenin başına geçen Abdülkerîm, Rif bölgesinde diğer kabilelerin de katılmasıyla bağımsız bir yönetim kurmaya çalıştı. Bu amaçla İspanyollar'a karşı cihad açtı. 22 Haziran 1921'de Annoual'da İspanyol ordusunu yenilgiye uğratması, onun halk arasındaki nüfuz ve şöhretini arttırdı. Bir süre sonra Rif Cumhuriyeti'ni ilân etti ve bu devletin başkanı oldu. Bölgede hâkimiyetini güçlendirmek için çeşitli mücadelelere girişti. İslâmî esaslarla çağdaş kurumları bağdaştırmak suretiyle idarî, malî ve hukukî alanlarda ülkesini teşkilâtlandırmaya çalıştı. Kabile temsilcilerinden oluşan bir meclis kurdu; meclise karşı sorumlu olacak bakanlar tayin etti.

Rif Cumhuriyeti'nin gücü ve nüfuzu artınca dışarıda tanınması için teşebbüse geçtiyse de başarılı olamadı. Devletin giderek güçlenmesi ve bölgeye hâkim olması, Fransa'nın sömürgesi durumundaki Fas Sultanlığı'nı ve İspan-yollar'ın bölgedeki geleceğini tehdit etmeye başladı. Fransa, Kuzey Afrika'da kendisine karşı gelişecek ayaklanmalara cesaret vermesinden ve onlara destek olmasından korktuğu için Abdülke-rîm'i etkisiz hale getirmeye çalıştı. Rif bölgesinde yaygın olan tarikatların toplum yapısında etkileri büyüktü. İslâmî özden saptıkları gerekçesiyle tarikatlara sempati ile bakmayan Abdülkerîm, onlarla açık bir sürtüşmeye girmemekle birlikte, halk arasındaki tesirlerini sınırlandırmaya çalışıyordu. Onun bu tavrını fırsat bilen Fransızlar tarikat mensuplarını silâhlandırarak ayaklandırmaya çalıştılar. Diğer taraflan İspanya ve Fransa, Abdülkerîm'e karşı girişecekleri savaş hususunda anlaşarak güneyden ve kuzeyden harekete geçip kalabalık ordularıyla onun kuvvetlerini bozguna uğrattılar ve kendisini de esir aldılar. Böylece Rif Cumhuriyeti son bulmuş oldu (1926).

Fransa'nın Hint Okyanusu'ndaki Rğu-nion adasına sürgün edilen Abdülkerîm orada yirmi bir yıl kaldı. Nihayet 1947'de Fransa'ya nakline izin verilmesi üzerine bindiği gemi Süveyş Kanalı'ndan geçerken kaçıp Mısır'a sığındı. Burada Habîb Burgiba ve Allâl el-Fâsî gibi Kuzey Afrikalı milliyetçi liderlerle birlikte, hayatı boyunca başkanlığını yapacağı Mağrib Kurtuluş Komitesi'ni (Lecnetü tahrîri'l-Mağribi'l-Arabî) kurdu.Hareket tarzı konusunda arkadaşlarıyla anlaşmazlığa düşen Abdülkerîm, Batlı işgalcilere karşı tedhiş hareketlerini tasvip etmemekle beraber istiklâl davasında tâvize de yanaşmamaktaydı. Nitekim Fas'ın istiklâlini kazanmasından sonra Sultan V. Muhammed'in 1958”de yaptığı vatana dönüş davetini, Kuzey Afrika'nın henüz bütünüyle düşman istilâsından kurtulmadığı gerekçesiyle reddetti. 6 Şubat 1963'te Kahire'de vefat etti. Faslılar'ın millî kahramanı olarak tanınan Abdülkerîm, aynı zamanda Kuzey Afrika milliyetçiliğinin öncülerinden ve II. Dünya Savaşı'ndan sonra Asya ve Afrika ülkelerinde Batı sömürgeciliğine karşı gelişen silâhlı kurtuluş hareketlerinin de ilk uygulayıcılarından biridir. Rif Savaşı'nda Fransız ve İspanyollar'a karşı verdiği silâhlı mücadele, sömürge altında bulunan diğer milletlere de örnek teşkil etmiştir.

Stepan Gevorgi Şaumyan'ın Hayatı


Stepan Gevorgi Şaumyan'ın Hayatı


Stepan Gevorgi Şaumyan (Ermeni: Ստեփան Գեւորգի Շահումյան, Rusça: Степан Георгиевич Шаумян Stepan Georgiyeviç Şaumyan, 1 Ekim 1878 – 20 Eylül 1918)Ermeni asıllı Rus komünist ve Bolşevik. 1917 Ekim Devrimi sırasında Kafkaslarda önde gelen Bolşevik önderlerdendir.
Çok sayıda gazete ve yayın çıkartmış olsa da en çok Bakü Komünü lideri olarak tanınır. Mart 1918’de Bolşevik lider Lenin tarafından Kafkaslarda Bolşevik iktidarın etkin hale gelmesi ile görevlendirilmiştir. Bakü Komünü sırasında sayısız sıkıntılarla karşı karşıya kalmıştır; şehrin Azeri ve Ermeni nüfusu arasında yaşanan etnik saldırılar ve bölgeye karşı ilerleyen Osmanlı Ordusuna karşı savaşırken Ekim Devrimini bölgeye yaymaya çalışmıştır.
Şaumyan, devrimci geçmişi boyunca Suren, Surenin ve Ayaks takma isimlerini kullanmıştır. Bakü’de iktidarı alarak kurdukları komünün 1918 Temmuz ayında düşmesiyle beraber 26 Bakü Komiseri olarak bilinen Şaumyan ve diğer Bolşevik önderler şehri terk ederek kaçsalar da Hazar Denizi kıyılarında İngilizler ve Bolşevik karşıtlarınca yakalanarak 20 Eylül 1918 günü idam edilirler.

Anastas Mikoyan'ın Hayatı

Anastas Mikoyan'ın Hayatı


(1895 Tiflis-1978 Moskova), Sovyet siyaset ve devlet adamı. Ermeni bir işçinin oğlu olan Mikoyan, 1915′te Komünist Partisi üyesi oldu. Bakû yöresindeki işçilerin örgütlenmesiyle görevlendirildi.
1917 Devrimi’nden sonra Sovyet Hükümeti’ni başarıya ulaştırmak amacıyla işçileri örgütlendirme işinde görev aldı.
1926′da Politbüro adayı oldu. İç ve dış ticaret bakanlığı (1926), iaşe bakanlığı (1930-1934), gıda sanayii bakanlığı (1934-1938), dış ticaret bakanlığı (1938-1949) ve 1955′te bakanlar kurulu başkan yardımcılığı yaptı.
1964 yılında Yüksek Şûra başkanı (cumhurbaşkanı) olan Mikoyan, Aralık 1965′te sağlık sorunları nedeniyle siyaseti bıraktı.

Vasil Levski'nin Hayatı

Vasil Levski'nin Hayatı

Vasil Levski.jpg

Vasil Levski, (Bulgarca: Васил Левски) asıl adı Vasil İvanov Kunçev (d. 18 Temmuz 1837,Karlovo, Rumeli-ö. 19 Şubat 1873, Sofya yakınları), Bulgaristan'ın Osmanlı egemenliğinden kurtuluş mücadelesine önderlik etmiş Bulgar devrimci.

Öğrenimini bırakarak bir süre keşişlik yaptıktan (1858-1864) sonra kendini Bulgaristan'ın kurtuluşu mücadelesine adadı. Cesaretinden dolayı Levski (Aslan gibi) lakabıyla anılmaya başladı. Georgi Sava Rakovski'nin devrimci fikirlerinden etkilenerek 1862'de Bulgaristan'ı terk ederek Sırbistan'da kurulmuş olan Bulgar Gönüllüler Örgütü'ne katıldı, örgütün Belgrad'daki merkezinde askeri eğitim gördü. 1862 ve 1868'de kurulan iki Bulgar gönüllü alayını birleştirdiyse de Sırp hükümetinden umduğu desteği alamadı. Bunun üzerine mücadeleyi yurtdışından ülke içine taşıyarak Bulgar ulusal hareketinde yeni bir evreyi başlattı. Bulgaristan'a döndükten sonra, ülkeyi dolaşarak gizli devrim komiteleri oluşturdu. Bulgar bağımsızlık hareketinin dış merkezi olan Bükreş'te Lyuben Karavelov'la birlikte 1869'da Bulgar Merkezi Devrimci Komitesi'ni kurdu. Bulgaristan'da bu komiteye bağlı kişi ve hücrelerden bir ağ oluşturdu. 1872'de Bulgaristan'a görevle gizlice gidişlerinden birinde, Osmanlı postasına yönelik bir soygundan sonra ortaya çıkartılan örgütüyle birlikte yakalandı. Özel bir mahkemede yargılandı ve asılarak idam edildi.
Bugün Bulgaristan'da ulusal kahraman sayılan Levski'nin idam edildiği 19 Şubat tarihi yıl dönümlerinde anılır.

Peyo Yavorov'un Hayatı

Peyo Yavorov'un Hayatı


Bulgar şair ve oyun yazarı Peyo Yavorov'un asıl adı Peyo Kraçolov'dur. 6 Mayıs 1877'
de Çırpan'da doğdu, 20 Ocak 1914'te Sofya'da öldü. Öğrenimi yaşamı köyünde ve 
Filibe'de geçti. Telgrafçılık, kütüphane görevlisi, sanat yazmanlığı yaptı.1903 Ağustos'
unda Osmanlı yönetimine karşı girişilen başarısız Makedonya Ayaklanması'nın 
hazırlanmasında rol oynadı. Devrimci gazetelerde yayın yönetmeliği yaptı ve partizan 
gruplarla iki kez Makedonya'ya geçti. Karısının 1913'te kendini öldürmesi üzerine kendi de intihara kalkıştı, başaramadı, kör oldu. 1914'te Sofya'da genç yaşta intihar etti.
Bulgar şiirinde Simgeciliğin öncüsü kabul edilir. Radikal hareketlerden düş kırıklığına 
uğradıktan sonra Gerçekçilikten uzaklaşarak iç gözleme ve Simgeciliğe yönelmiştir.

Lyuben Stoyçev Karavelov'un Hayatı

Lyuben Stoyçev Karavelov'un Hayatı


Lyuben Stoyçev Karavelov (Bulgarca: Любен Стойчев Каравелов) (1834, Koprivştitsa, Filibe yakınında-21 Ocak 1879, Rusçuk, Bulgaristan), Bulgar yazar ve devrimci. Bulgaristan'ın ulusal uyanışına katkıda bulunmuştur.
Yirmi üç yaşında Rusya'ya göç eden Karavelov Moskova'da etnografya öğrenimi gördü ve Rus radikal düşüncesinden etkilendi. Değişik dergilerde siyasal polemikler, öyküler, ülkesiyle ilgili incelemeler yayımlamaya başladı. Devrimcilerle bağlantısı yüzünden güvenliği tehlikeye girinceSırbistan'a (1867) gitti. Ama çok geçmeden Sırp liberal muhalefetiyle işbirliğinden ötürü sınır dışı edildi. Daha sonra Macaristan ve Romanya'da siyasi eylemlere katıldı; Bükreş'te, kendi yönetimindeki Svoboda (1869-72) ve Nezavisimost (1873-74) adlı dergilerde Bulgarların devrimci davasını savundu. 1869'da Bükreş'te Bulgar Devrimci Merkez Komitesi'ni kurdu. Vasil Levski ve Hristo Botev'le birlikte ülkesinin bağımsızlığı için çalıştı. Balkan halkları arasında bir federasyon kurulmasını önerdi. Ama yenilgiler, kişisel zorluklar ve ihanetler yüzünden, coşkusunu yitirdi.
Öykülerinde Bulgaristan'daki Osmanlı yönetiminin son yıllarındaki Bulgar toplumunu renkli ve özgün biçimde betimledi. Olgucu, demokrat ve kilise düşmanıydı. Bulgar edebiyatının önemli adlarından biri olan Karavelov'un en önemli yapıtları arasında Voyvoda (1860), Donço (1864),Turski Paşa (1866), tarihi romanı Balgare ot staro vreme (1867; Eski Çağlarda Bulgarlar) ve Bulgar yaşamından manzaralar çizdiğiMaminoto detentse (1875; Anasının Oğlu) sayılabilir.

Stefan Karadzha'nın Hayatı

Stefan Karadzha'nın Hayatı


Stefan Karadzha (Bulgarca: Стефан Караджа) tam adı Stefan Todorov Dimov, (Стефан Тодоров Димов); 1 Mayıs 1840-31 Temmuz 1868), Bulgar ulusal ayaklanmasında Osmanlı İmparatorluğuna karşı duran ünlü lider.
Momchil Voyvoda'nın torunu olarak, Rumeli- Yambo yakınındaki Ichme (günümüzde Stefan Karadzhovo) köyünde doğmuştur.
Eğitimini maddi yetersizlikten bırakmıştır. Bir düğün töreni sırasında ünlü Türk pehlivanı Gazi Plisa'yla kavga etmiştir. Osmanlı yetkilileri onu aradığı için bir süre saklanmış, daha sonra Romanya Prensliğine kaçmış ve Sırp Prensliğinde, Belgrad'daki ilk Bulgar ordusuna katılmıştır.

Hristo Botev'un Hayatı

Hristo Botev'un Hayatı

Христо Ботев.jpg

Hristo Botev (Bulgarca: Христо Ботев; d. 6 Ocak 1849, Kalofer, Rumeli-ö. 1 Haziran 1876, Veslez Dağı yakınları, Bulgaristan, Osmanlı Devleti), Osmanlı yönetimine karşı Bulgar bağımsızlık hareketinin kahramanlarından yurtsever şair.

Öğrenimini tamamlamak için 1863'te gönderildiği Rusya'da nihilist düşüncelerden etkilendi. 1867'de Bulgaristan'a döndü, ama ardından Romanya'ya kaçtı. Orada yoksul bir yaşam sürdü; gazetecilik, edebiyat ve örgütlenme çalışmalarına katılarak kendini Bulgar bağımsızlık hareketine adadı. 1867-1876 arasında özellikle Romanya'daki Bulgar gazetelerinde (Zname, Budilnik) yurtseverlik şiirleri yayımladı. Şiirlerini topladığı Pesni i stihove (Şarkılar ve Şiirler) adlı kitabını 1875'te yayımladı.
Rus devrimcileriyle Fransız ütopyacılardan etkilenmiş bir sosyalist olan Botev, Paris Komünü'nü (1871) coşkuyla karşıladı. Nisan Ayaklanması başlayınca, Romanya'da kurduğu küçük bir devrimci silahlı grupla birlikte, Mayıs 1876'da buharlı bir Avusturya gemisiyleTuna'yı aşarak Bulgaristan'a döndü. Ama birkaç gün sonra Osmanlı birlikleri tarafından kuşatılarak, girilen bir çatışmada öldürüldü. Nisan Ayaklanmasının yankısı, Bulgar halkının bağımsızlık mücadelesinin uluslararası destek bulmasını sağladı. Bu şekilde 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'na yol açıldı.

Edebi Çalışmaları:

Bulgar halkını konu edinen ilk yazar oldu. Kilise ve dine karşı çıkarak, Akıl tanrısına olan inancını açıkladı. Halk şarkılarının diliyle yazdığı coşkulu şiirlerinde milliyetçilik, bağımsızlık, toplumsal kurtuluş gibi konuları ele alan Botev, Bulgaristan'ın en sevilen şairlerinden biri olmuştur. Hayal zenginliği ve nazım ustalığı ile yenileştirdiği folklor temaları (PristanalaGuergiyovden), hüzün melankoli ve hatta öfkeyle karışık aşk duygusu hiciv ve alay, Bulgar edebiyatının en büyük şairi olarak görünen Botev'in diğer esin kaynakları oldu. Bulgaristan'ın ulusal kahramanlarından Hristo Botev'in büyüdüğü yer olan Plovdiv'in futbol kulübü PFC Botev Plovdiv onun adını taşımaktadır.

Gotse Delçev'in Hayatı


Gotse Delçev'in Hayatı


Gotse Delçev (1872–1903), Osmanlı İmparatorluğu devri sonlarında yaşamış Bulgar devrimci. İç Makedonya Devrimci Örgütü'nün önderlerinden biri olarak bilinir. Marksist felsefeden etkilenmiştir.

Neriman Nerimanov'un Hayatı

Neriman Nerimanov'un Hayatı


Azerbaycan Sovyet Cumhuriyeti İlk Devlet ve Hükümet Başkanı,Yazar, Doktor


14 Nisan 1870 tarihinde Gürcistan Cumhuriyeti’nin Başkenti Tiflis’te doğdu. İlk eğitimine medresede başladı. 1882 yılında Rusça eğitim veren Gürcistan’daki Gori Transkafkasya Öğretmenler Seminariyası’nda ilkokula başladı. Liseyi 1890’da tamamladı.

Bir süre Tiflis yakınlarındaki Borçalı Bölgesine bağlı Kızılhacılı Köyü’nde öğretmenlik yaptı. Daha sonra Bakü’ye yerleşti. Burada ilk halk kütüphanesini kurdu.

1901’de Azerbaycan petrolünü kontrol eden en önemli yerli isimlerden olan Hacı Zeynalabidin Tağızade’nin sağladığı bursla Odessa (Novorossiysk) Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde okumaya başladı. 1908’de üniversiteden mezun oldu.

1905’de Azerbaycan Komünist Partisi sayılan “Hümmet” Komitesi’ne kaydoldu. 1909’da tutuklanarak Astrahan’a sürüldü. 1913’de Azerbaycan'a geri dönerek işçiler arasında propaganda çalışmalarını yürüttü. 1917’de Komünist Partisi Başkanı oldu. Parti tüzüğünü Azerbaycan Türkçesine çevirdi. Rusya’nın Bakü Komitesi Başkanı ve “Hümmet” Gazetesinin Baş Editörü oldu. 1918’de Bakü Komitesi Kent’ten sorumlu Halk Komiseri görevini yaptı.

28 Nisan 1920 tarihinde Azerbaycan Askeri Konseyi Başkanı ve Başbakan (Halk Komiserler Başkanı) oldu. 1922’de Güney Kafkas Federasyonu Başkanı ve SSCB Merkezi Yönetim Komitesi Dönem Başkanı görevine getirildi. 1923’de Rusya Komünist Partisi Merkez Komitesi üyesi oldu. Ardından, Dışişleri Bakanlığı Doğu Bölümü Başkanlığı’na atandı. Siyasi nedenlerle partiden çekildi. Fakat Azerbaycan’da çok sevildiğinden dolayı doğrudan tutuklanamadı.

19 Mart 1925 tarihinde resmi belgelerde bildirildiğine göre bir kalp krizi sonucu hayatını kaybetti. Ama hiçbir rahatsızlığı olmamasından dolayı son yıllarda ölümünün politik bir suikast olduğu da sıkça gündeme getirilmektedir. Azerbaycan halkı, bu ölümü kuşkulu buldu ve hiç bir zaman kendi eceli ile öldüğüne inanmadı.

23 Mart 1925 tarihinde büyük bir törenle Moskova’da, Kızıl Meydan’da Lenin Müzesi’nin yanında Kremlin duvarları önünde, Sovyet Devleti’nin diğer kurucuları ile aynı yerde Müslüman adetlerine göre toprağa verildi.

Eserleri:


Edebiyat ve tiyatro alanlarında birçok eser verdi. Nadir Şah, Bahadır ve Oğlu, Konukluk, Bahadır ve Sona, Şahmandarbey gibi eserleriyle tanındı. 



Belgeseli:

Nerimanov’un kaydedildiği bazı; Bakü Ordu Töreni(1920), Bakü Halk Kurultayı(1920), Azerbaycan Sovyet Cumhuriyeti Yıldönümü (1921) gibi kısa süreli belgeseller bugün de arşivlerdedir.



Hakkında Yazılanlar:

Mücadeleye Adanan Hayat: Neriman Nerimanov
Yeditepe Yayınevi / Biyografi Dizisi

Yazarlık ve doktorluk kimliğinin dışında sosyal siyasi faaliyetleri ile tanınıp genelde Rusya'da, özelde ise Azerbaycan toplumunda nüfuz sahibi olan Neriman Nerimanov, ilgisi kaybedilmeyen tarihi bir kişiliktir. Hakkında çok yazılıp çok şey söylense de somut olarak Nerimanov kişiliğinin sert-aykırı tartışmaları bitmek bilmez.

Halk, Neriman Nerimanov'u gerçekten seviyordu. O, 35 yıllık öğretmenlik, doktorluk, yazarlık yardım faaliyetleri ve siyasi mücadeleleri ile bu sevgiyi ve halkın adıyla konuşma hakkını kazanmıştı. Kısacası siyasi lider ve devlet başkanı olarak N. Nerimanov'a 20'li yıllardan bakıldığında merkezin emirlerini körü körüne yerine getiren ruhsuz, milli his ve duygulardan mahrum bir Bolşevik değil, halkını seven ve bu halkın kötü niyetli liderlerinin yıkıcı etkilerinden korumaya çalışan bir devlet adamı, aydın ve "aydın bir politikacı" olarak görünür.

"Otuz Yıllık edebi, sosyal ve ihtilalci hayatında sadece bir gerçeği anlamadım. Bu gerçek Leninizmdir" diyen Nerimanov ömrünün sonlarına yakın artık inanmış olduğu Bolşevizmin geleceğinden şüpheliydi, Bolşevizmin gittikçe ideallerinden uzaklaştığını da görmekteydi. Kendi hayat yolunu tahlil eden Nerimanov, insanın insan tarafından istismarına karşı olduğunu her fırsatta dile getiriyordu.

Nerimanov, doğrularıyla yanlışlarıyla tarihi bir şahsiyetti. Bu zorluklarla ve gerilimlerle süren hayatı 55 yaşında sona erdi. Bugün çeşitli delillerle şüpheli ölümünün ardındaki sır perdesi tartışılmaktadır. Ölümünden sonra cesedinin yakılması ve acilen Kremlin duvarı önünde bir mezara defnedilmesi bütün bu soruları cevapsız bırakmıştır. 

Meşedi Azizbeyov'un Hayatı

Meşedi Azizbeyov'un Hayatı


Meşedi Azim-bey oğlu Azizbeyov (Azerice: Məşədi Əzim bəy oğlu Əzizbəyov; Rusça:Мешади Азим-бек оглы Азизбеков; 6 Ocak, 1876 - 20 Eylül, 1918) Azeri komünist,Bolşevik devrimci, ve mühendis. 1917 Ekim Devrimi sırasında Kafkaslarda önde gelen Bolşevik önderlerdendir ve aynı zamanda ülkesinin ilk Marksistlerinden biridir.
Azizbeyov Azerbaycan'da okulların yaptırılmasına, tiyatro ve sanatın gelişimine büyük destek vermiş, mühendis olarak birçok önemli projede yer almıştır. Hümmet isimli siyasi birliğe katılmış, Birinci Dünya Savaşı sırasında milliyetinden asılı olmayarak her kese yardım eden bir kuruluşun başı olmuşdur. Nicat isimli eğitim birliğinde de yer almışdır. Bütün bunlara rağmen onu en çok ünlü yapan olay Ekim Devrimi'nin ardından Baküde kurulmuş ve tüm kafkasyaya komünist ideolojiyi yaymaya çalışan Bolşevik hükümeti Bakü Komününde tuttuğu mevki ve 26 Bakü Komiserinden biri olmasıdır. Azizbeyovun devrimci aktiviteleri sadece Azerbaycan çerçevesinde kalmamış, İrandaki Setter Han devrimine ve Rusyada 1902 senesindeki Sankt Peterburg işçilerinin protestosuna büyük destek vermiştir.
Komünün 1918 Temmuzunda düşmesiyle beraber 26 Bakü Komiseri olarak bilinen Azizbeyov ve diğer Bolşevik önderler Sentro-Kaspi diktatörlüğünün Baküde iktidarı ele geçirmesinin ardından hapse düşerler. Bakü Muharebesi (1918) döneminde en çok bilinen versiyona göre Anastas Mikoyan'ın başında olduğu bir grup onları hapisten kurtarır. Azizbeyov ve diğerleri şehri terk ederek kaçsalar da İngilizler ve Bolşevik karşıtlarınca yakalanarak 20 Eylül 1918 günü idam edilirler. Azizbeyov Azerbaycan'da Sovyet Cumhuriyeti kurulmasının ardından kahraman ilan edilir ve diğer 25 Komiserle birlikde Bakü'nün merkezi bir yerlerindeki parka defnedilip parka büstü konur. Kafkasya ülkeleri arasında Azizbeyov kült haline gelir, hakkında genellikle Azeri, Ermeni ve Gürcüler tarafından şiirler, romanlar yazılır, şarkılar bestelenir. Portresi dönemin birçok filminde yer almış ve genellikle Azeri aktörler tarafından canlandırılmıştır. Azerbaycan'ın 1991 senesinde bağımsızlığını ilan etmesinin ardından ülkede yükselen aşırı milletçilik, Azizbeyov hakkında görüşlerin farklılaşmasına yol açar. Böylece o dönemde Azizbeyov'un adının verildiği ilçe ve metro durağının ismi değiştirilir, şehirdeki heykeli kaldırılır. Ermenistan'da Azizbeyovun ismini taşıyan bölgenin adı Dağlık Karabağ Savaşının ardından değiştirilmiş, hem Ermenistan hem de Gürcistan'daki büstü kaldırılmış, Türkmenistan'da adının verildiği sokak adı değiştirilmiştir. Buna rağmen Rusya, Ukrayna, Tacikistan, Özbekistan ve Kazakistan'ın bazı şehirlerinde hala Azizbeyov'un ismini taşıyan sokaklar bulunmakta, Moskova'daki büstü ise hala durmaktadir.

Ernesto Che Guevara'nın Hayatı

Ernesto Che Guevara'nın Hayatı

"Guerrillero Heroico"Guevara'nın 5 Mart 1960 tarihinde La Coubre Patlaması kurbanları için yapılan anma töreninde Alberto Korda tarafından çekilen ünlü portresi. Dünya üzerindeki en meşhur fotoğraf olduğu düşünülmektedir.
Ernesto Che Guevara 14 Haziran 1928 'de doğmuştur. Doğum yeri, Arjantin'in Rosario şehridir. 

Che henüz iki yaşında iken ilk astım krizine yakalandı.Sierra Maestra'da Batista ordularına karşı savaşırken Che'ye zorlu dakikalar yaşatan bu hastalık,Bolivya ormanlarında Barrientos'un askerleri tarafından vuruluncaya kadar yakasını bırakmadı. 

Yüksek mühendis olan babası Ernesto Guevara Lynch, İrlanda asıllı bir aileden, annesi Clia dela Sena ise İrlandalı-İspanyol karışımı bir aileden geliyordu.Che üç yaşında iken ailesi Buenos Aires'e yerleşti. Daha sonraları astım krizlerinden dolayı Che'nin durumu dahada kötüleşti. Doktorlar tedavisinin çok güç olduğunu, mutlaka iklim değiştirmesi gerektiğini söylediler. Böylece Guevara ailesi yeniden göç etti.Cordoba'ya yerleştiler. 
Guevara ailesi tipik bir burjuva ailesi idi. Politik eğilimleri itibarıyla da sola açık liberal olarak tanınırlardı. İspanya iç savaşında açıkça cumhuriyetçileri desteklemişlerdi. Zamanla maddi durumları bozuldu. Che, eğitim bakanlığına bağlı Dean Funes lisesine başladı. Okulda İngilizce eğitim yapılırken, annesinden de fransızca öğreniyordu. Daha ondört yaşındayken Freud'un kitaplarını okumaya başlayan Che, fransızca şiirlere bayılırdı. Baudelaire'e karşı büyük bir tutkusu vardı. Onaltı yaşında ise Neruda'ya hayran olmuştu. 

Guevara ailesi,1944 yılında Buenos Aieres'e göçtü. Durumları iyiden iyiye bozulmuştu. Che, biryandan öğrenimine devam ederken bir yandan da çalışıyordu.Tıp fakültesine yazıldı. Fakültedeki ilkyıllarında Arjantin'in kuzey ve batı bölgelerini baştan başa dolaşmış, buralardaki orman köylerinde cüzzam ve tropikal hastalıklar üzerinde çalışmalar yapmıştı.

Son sınıfta iken Che, arkadaşı Alberto Granadas ile bütün Latin Amerika'yı içine alan bir motosiklet turuna çıktı. Bu tur ona, Latin Amerika'nın sömürülen köylülerini yakından tanıma fırsatı verdi. Che, 1953 yılının Mart ayında üniversiteyi bitirmiş doktor olmuştu. Venezuella'daki cüzzam kolonisinde çalışmak üzere anlaşmıştı. Buraya gitmek için çıktığı yolculuğu sırasında Peru'ya da uğradı.
 Orada yerliler hakkında daha önce yayınlanmış bir incelemesi yüzünden tutuklanarak cezaevine gönderildi. Hapisten çıktıktan sonra Ekvator'da bir kaç gün kaldı. Burada Ricardo Rojo adında bir avukatla tanışması hayatının dönüm noktası oldu. Che, Venezulla'ya gitmekten vazgeçip, Ricardo Rojo ile birlikte Guetamala'ya gitti. Devrimci Arbenz Hükümeti sağcı bir darbe ile devrilince Arjantin büyük elçiliğine sığındı.

 İlk fırsatta ihtilalcilerin safına katıldı. Faaliyetlerinden dolayı elçilik binasından çıkartıldı. Guetamala'da kalması tehlikeli bir durum alınca Meksika'ya gitti. Ernesto, Guatemala'da bir çok Kübalı sürgün ve Fidel Castro'nun kardeşi Raul ile karşılaşmıştı. Meksika'ya geçtiğinde ise Fidel Castro ve arkadaşları ile tanışarak Küba devrimcileri safında yer aldı. Daha sonra Granma gemisiyle Küba'ya hareket etti ve savaşın sonuna kadar en ön safhada yer aldı.Devrim sonrasında Binbaşı Ernesto Che Guevara Havana'nın la Cabana Kalesi'nin komutanlığına getirildi.1959 yılında Küba vatandaşı ilan edildi . Bir süre sonra silah arkadaşı Aleida March ile evlendi.

7 Ekim 1959'da Milli Tarım Reformu Enstitüsü başkanlığına atandı. 26 Kasım'da da Küba Milli Bankası başkanlığına getirildi. Böylece Che ülkenin mali işlerini yüklenmiş oluyordu. 23 Şubat 1961'de Küba Devrim Hükümeti bir sanayi bakanlığı kurarak Che'yi bunun başına getirdi. Ancak Playa Giran çatışması sırasında, tekrar kale komutanlığı görevine getirildi. Daha sonra az gelişmiş ülkelere çeşitli seyahatlar yapan Che, sömürülen halkları ve emperyalistleri daha yakından tanıma fırsatı buldu. Bu durum Che'nin savaşcı yanının tekrar canlanmasına yol açtı.

 Artık başka Latin Amerika ülkelerine gidip halkları örgütlemesi gerektiği kararını vermişti.1965 Eylül'ünde bilinmeyen ülkelere doğru yola çıktı. 3 Ekim 1965'de Fidel Castro, Che'nin ünlü veda mektubunu Küba Halkı'na okudu. 
İlk olarak Kongo-Kinşasa’ya (sonraları Kongo Demokratik Cumhuriyeti) daha sonra da CIA ve Amerikan Ordusu Özel Harekât Birlikleri’nin ortak operasyonu sonrası yakalanacağı Bolivya’ya gitti. Guevara 9 Ekim 1967’de Vallegrande yakınlarındaki La Higuera’da Bolivya Ordusu’nun elinde iken öldü. Son saatlerinde yanında bulunanlar ve onu öldürenler, yargısız infaz sonucu öldürüldüğüne tanıklık etmişlerdir. 

Ölümünden sonra Guevara dünya üzerinde sosyalist devrimci hareketlerin sembolü haline gelmiştir.

22 Şubat 2014 Cumartesi

Thomas Müntzer'in Hayatı

Thomas Müntzer'in Hayatı


Thomas Müntzer (Muentzer, Muntzer) belki Alman Reform, çeşitli zamanlarda adı olmuştur bir adam "büyük bir acemi döneminin en tartışmalı isimlerinden biriydi Anabatist hareketi, "Modern sosyalizmin öncüsü, bir acemi mistik-spiritualistic hareketi Almanya'da , dini bir sosyalist, lider Köylü Savaşı gerçekten bu çok yönlü adamı hayatının (1520-1525) belirleyici son beş yılda uyum hiçbiri 1525, ve diğer bu tür belirtme, değişti onun her yıl neredeyse pozisyon. Oluşum döneminde sloganlar veya Alman Reformasyon sloganların çoğu bu ateşli ve huzursuz zihin cari yapılmış olduğunu Karl Holl'un iddiası kabul edilebilir. Noble ve derin düşünceler hücum geçişleri söylemek değil, oldukça kaba ve kaba ifadeler ile onun yazılarında karıştırmak; hayali inspirationism hakiki maneviyat dönüşümlü. Sonunda, bir rahip ve vaiz olarak görevinden rağmen, tek meşru isteyebilir: hâlâ bir Hıristiyan oldu mu?
Müntzer hakkında literatür böylece sıklıkla hassasiyet isteyen kategorileri kullanarak, belirsiz bir kişilik kişisel yorumlanması için, her yazar için bir fırsat sağlayarak, geniş ama çok aydınlatıcı değil. Övgü ve suçlama, sevgi ve nefret, bu yazılarından konuşmak, ama hiçbir yazar tamamen nötr ve müstakil olması mümkün görünüyor. Ama Müntzer yana oldukça ısrarla bir dikkatli ve objektif bir çalışma Anabatizm yaptığı ilişkisi yapılmış olması arzu edilir "büyük Anabatist hareketinin yaratıcısı" adı olmuştur.
Thomas Müntzer Harz Dağları ca Stollberg'de doğdu. 1488-1489. O, ona aşina iyi bir akademik eğitim almış İncil ve mistikler ve Platon ve St Augustine ve o anda yüksek öğretimde gerekli olan klasik Hıristiyan yazarlar, ile. O parlak ve dinamik bir zihin vardı. 1513 yılında, bir Katolik rahip oldu yakında bir manastır inzibat (Propst) olarak atandı ve 1519 yılında bir rahibe manastırı baba-itirafçı oldu. Onun ile de tanışmış oldu o zaman hakkında Martin Luther . 1520 yılında Zwickau bir rahip idi ( Saksonya o Nicolaus Storch, İncil O'nun seçtiği kullarına Allah'ın doğrudan vahiy ikincil olduğunu ilan inspirationist ve '"peygamber" bir araya geldi,). Müntzer Bu açıdan benzer hissettim ve kendi öğretisini geliştirmeye başladı "ruhu." Yakında huzursuzluk ve set bozuklukları (onlar o vaaz tesadüf eseri her yerde artık bu adamı takip etmek idi) ve o Nisan 1521 şehir kaçmak zorunda kaldı.
Sonraki Müntzer oldu Prag'da o dört farklı versiyonu, Almanca iki, Çek biri, ve Latince birinde "Prag Manifesto" yukarı çekti nerede, (Şubat 1522 yılına kadar). Bu Manifesto, onun daha fazla yaşam için gerçek bir program oldu. O bir "yeni bir kilise," ruhun kilise başlamak istedim. O, "Allah korkusu ruhu denir." Manifesto'nun Almanca ve Çek versiyonları düz insanlar (Am Volk zweifle ich nicht) başvurdu; Latin sürümü, çok daha hafif, akademisyenler, insancıl eğitimli okuyucularına kendini ele. Manifesto vizyoner bir belgedir, ancak Müntzer sonraki yazılarında bütün gibi karışık ve kesin yönlendirme olmadan. Kesinlikle onun program herhangi bir somut anlamda Kutsal değildi. Müntzer küçük başarı vardı Bohemia , John Hus eski arazi, ve o sol olarak o huzursuz dolaşıp bir dönem başladı. O sırasında Wittenberg geçti Luther'in Wartburg olmaması ve evde teslim Karlstadt'ın onun fikirleri ancak onunla tüm yol gitmek istemeyen bazı sempatik oldu.
1523 Paskalya Ağustos 1524 yılına kadar Müntzer içinde (her şey bu yıllarda hala sıvı vardı), bir rahip veya vaiz oldu Allstedt madenciler(Bergknappen) bir huzursuz sınıf üretilen zengin cevher madenlerinin mahallede, Harz bölgesinde küçük bir kasaba , sosyal değişimleri desteklemek için her zaman istekli. Onun vaazları Allstedt birkaç yüz nüfustan daha pek fazla olmasına rağmen 2000 dinleyenler tarafından iddia katıldı. Allstedt yılında artık bu ayinle yazıları kendi reformlar değil, yalnızca madde derecesi Katoliklik bir sapma olduğunu açık bir göstergesidir (bebek) ve vaftiz Alman Mass ilişkin ayinle yolları bir dizi yazdı. O tamamen yeni bir kilisenin kurulmasını teklif vermedi. O (yerine Katolik uygulama biri) hem elemanları gizini dağıtılan ve Kitle okuma yerine Latin-bütün olduğunu kullanan Alman ilahiler serpiştirilmiş Alman. Vaftiz olarak kayıtlar çelişkili, bazıları iki ayda o çocukların yaş altı ya da yedi yıl olana kadar o vaftiz ertelendi tüm bebeklerin, diğerlerini vaftiz söylüyorlar. Hayatında yetişkinleri vaftiz asla.
Allstedt yılında gibi, evli Luther , eski bir rahibe ve çocuk yetiştirilen. Bu gerçek eski kilise ile onun mola göstermek gibi görünüyor, ama bir Allstedt yeni kilise herhangi bir spesifik anlamda Protestan ya da Lutheran olduğunu iddia edemez. Reform oluşum yıllarında hâlâ.Aslında, ona 9 Temmuz 1523 tarihinde oldukça uzlaşmacı bir mektup gönderdi; henüz Luther ile kırık olmasaydı şu an için. Bu aynı yıl o da Stollberg'de onun kardeşlerine bir mektup yazdı. Tüm eserlerinde bu mektubu daha sonra Anabaptists evanjelik ruhuna yakın bir ruh üfler. Bu tür tek belgedir ve dikkatle Anne-Marie Lohmann tarafından analiz edilmiştir. Ne yazık ki, yakında diğer yönlere takip: 1523-1524 kışında o hatta gerekirse şiddet, Prag programı yürütmek için bir garip komplocu toplumu Allstedt Ligi kurdu. İşte Müntzer tamamen gerçeklik duygusu kaybetti ve romantik fanatizm bir yol girişti. O Müntzer denir Luther bu doğru kabul Schwärmer (fanatik).Yeni kilise radikal olmalıdır, "dinsiz insanlar" varlığına izin verilmemelidir. Yakında yakındaki bir Katolik kilise alevler içinde gitti.
Saksonya, Duke iki prens Johann ve Prens Seçmen Frederick Bilge, Müntzer tarafından utandım ve ne yapacağını bilmiyordu, Lutheran reformların lehine kendileri olma. Onlar Allstedt geçerken Bu nedenle onlar için vaaz ve onun teoloji açıklamaya Müntzer davet etti. 13 Temmuz 1524 üzerinde onun ünlü prenslerin huzurunda kalede vaaz "Daniel'i Vaaz." O yılında yetkililer dinsiz ortadan kaldırmak için kılıç verildi iddia, ama onların görev yapmadım eğer kılıç onlardan uzak (Daniel 7) alınır ve insanlara verilen olacağını ısrarla, "dinsiz hayır var için sağ seçecek onlara hibe haricinde yaşamak. " Açıkçası prensler şimdi daha da karıştı daha önce vardı ve sordu Luther'ý tavsiye için. Luther hala müsamaha tavsiye olarak hiçbir zulüm, şu an için kabul edildi. Ama Allstaedt huzursuzluk surların üzerinde gece kaçmaya Müntzer istenir. 15 Ağustos 1524 günü o geldi Mühlhausen'deki , Thüringen ve yakında burada bir kilisede bir vaiz oldu. Bu şehir için burada o 1381 İngiliz Köylü Savaşı John Ball gerçek bir sosyal-devrimci karşılaştırılabilir adlandırabileceğimiz bir vaiz, Heinrich Pfeiffer, tanıştım, onun gerçek talihsizlik haline geldi. Yakında Mühlhausen kent konseyi devrildi ve şeyler on yıl sonra Münster neredeyse olaylar gibi görünüyordu. Ancak iki ay sonra, erken Ekim 1524 yılında, Müntzer tekrar kaçmak zorunda kaldı. Bu sefer durdurma, güneye döndü Nürnberg tanıştığı olabilir, Hans Denck , St Sebald evinde Okulu rektörü. Müntzer ateşli mistisizm bu hassas adamı etkiledi olabilir, ama onun kalmak ona herhangi önemli bir etkisi üretmek için çok kısa oldu. Nürnberg Müntzer de vardı (daha sonra, büyük olasılıkla) basılmış iki yeni yolları: Hochverursachte Schutzrede (bir iğneleyici broşür diye seslendi hangi Luther günah Protestan öğretisini saldırdı das geistlose, sanftlebende Fleisch zu Wittenberg) ve Ausgetrückte Emplössung des Daha sonra sözü edilecek olan falschen Glaubens.
Kasım ve Aralık 1524 Müntzer yakın Klettgau (Swabia) in Griessen, Güney'de harcanan Schaffhausen , ve Basel, İsviçre o bir konuk oldu, Oecolampadius ve Hugwald . Çok değil onlar sadece onun "peygamberlik" fancies arttığını huzursuz dolaşıp bu sekiz hafta hakkında bilinen, ancak bu kabul edilebilir. BULLINGER en tanıştığı ve dönüştürülmüş olduğunu iddia Hubmaier bu yolculuk, temelsiz ve oldukça olası olsa Griessen sadece 15 kilometre uzaklıktadır Waldshut Hubmaier yaşıyordu.
Şubat 1525 ayında Müntzer geri idi Mühlhausen'deki şehir Heinrich Pfeiffer Aralık 1524 sonuna kadar dönmüştü ki,. Bu noktada Müntzer isyancı köylülerin yaptığı son umut ve onun kıyamet programını yürüten şansı üzerine yerleştirilir. Bu yılın Şubat ve Mayıs ayları arasında o haklı esas olarak son üç haftasında onları teşvik, köylülerin vaiz denebilecek şiddet eylem-bekliyor her an insanlığın büyük kriz. 15 Frankenhausen'deki de trajik savaş sona anlamsız katliamın ardından, savaştı (ya da daha doğrusu karışık ve cesareti köylüler tarafından savaştı yoktu) Mayıs Köylü Savaşı içinde Thüringen . Saklamaya çalıştı Müntzer, yakalandı hapse, ve yakında onu bütün kötülüklerine tam bir itiraf elde etmek için işkence yapıldı. O recanted , Katolik adetlerine göre Kütle kabul ve onun eski pozisyonundan tam bir dönek olduğunu Mühlhausen'deki onun takipçileri için bir veda mektubu yazdı. 27 Mayıs 1525 günü o idam edildi. Onun sembolü ve hanedan işareti her zaman "kırmızı bir haç ve bir çıplak kılıç." Olmuştu
Biyografik kroki Müntzer muhtemelen (günümüzde olduğu gibi Böhmer ve Holl iddia var) "büyük Anabatist hareketin başlangıç ​​ve yaratıcısı" olamazdı belirtti. Görünümünde, ancak bu ayrıca iddia tartışmanın persistensi gereklidir. Biz bir yandan somut ve pragmatik kanıtlar arasında burada ayırt olabilir ve diğer kanıtlar, bir daha dolaylı doğası genellikle fikirlerin tarihinin açısından olası etkileri.
Anabaptists ile Müntzer en bağlantısı için somut delil neredeyse tamamen yoksundur. Harold S. Bender büyük titizlik ile bu kanıtlanmıştır. Bu tür nedensel etkilerin efsanesi ile başladı Bullinger o Müntzer Anabatizm bir acemi olduğunu iddia onun Der Widertoufferen Ursprung (Zürich, 1560), içinde "orada Saksonya'da." Yani herhangi bir belge olmadan 35 yıl Müntzer ölümünden sonra doğal yazılmıştır. Bullinger da herhangi bir kanıt olmadan tekrar, (er sey durch ihn ganz ver kehrt worden) Hubmaier "tamamen Müntzer ile karışık" olduğunu söylüyor. Aslında daha önceki kitaplarının hiçbirinde Bullinger hiç böyle bir teori söz, ve o daha az ya da daha sonra icat olduğu kabul edilmelidir olmasıdır. Bender o Anabatizm Zürich-ki aslında vardı aslına vardı, herhangi bir "kınama" dan Zürich Reform Kilisesi özgürleştirmek amacıyla yaptılar olduğunu söylemektedir.
Ne yazık ki, BULLINGER en buluş çekici bir teori olduğunu ve Müntzer hikaye çok daha iyi bilinen erken Anabaptists hikayesi daha uzun olduğundan, belki kısmen, beri birçok kez tekrar edilmiştir. Holl ne Böhmer ne Anabaptists (örneğin, kökeni çok aşina olmuş görünüyor Conrad Grebel ), dolayısıyla onlar ilk olarak kuruldu desen takip eğimli olan Martin Luther birlikte tüm nonconformists götürü, yani, "sol- kanat "gruplar ve bireyler, fanatikleri (as Schwärmer ), kategoriler çok ayrımcılık olmadan. Trajik olaylar beri Münster (1534-1535) şiddet de (Protestan türüyle değil ama) Anabatizm bazı formları ile bağlantılı olarak gelişebilir ki kanıt sağladı BULLINGER tam güven vermek için biraz tereddüt vardı.
Gerçekler nelerdir? Kendisini vaftiz asla yetişkin Müntzer, aslında o biraz genel olarak vaftiz önemini minimize. "Ne Meryem, Tanrı'nın annesi, ne de İsa'nın havarileri su ile vaftiz olmuştu." Gerçek vaftiz sadece Kutsal Ruh aracılığıyla gerçekleşir. Emin olmak için, o da, "onlar Hıristiyanlar çocuklar oldu Hıristiyanlar, içine babes yapılmış gibi" diyor ama hiçbir yerde o bu fikri takip, ve tüm pratik amaçlar için bebeklerde veya altı-yedi-ve olarak da, çocukları vaftiz devam etmez yaşındakiler. 1524 yılında yeni bir vaftiz ayini, (ile ilgili Von der Tauff wie die adam Heldt yayınlanan bebek vaftiz tabii). Konuyu dikkatle analiz Anne-Marie Lohmann, yetişkin vaftiz Müntzer temel fikirler kesinlikle aykırı olduğunu söylüyor. Bununla birlikte, o da belki daha sonra arayan insanları etkilemiş olabilir "vaftiz bir tür olarak haç Müntzer yorumuna" olduğunu spekülasyon "haç iç vaftiz için harici bir sembol." . . . "Bütün bunlar, tabii ki, ancak bir varsayım ve herhangi bir kanıt yoksun ...." Bu bağlantı anlaşılmalıdır ne kadar çok açık değildir.
Şimdi somut kişiler olarak. Her şeyden önce, yetişkin vaftiz ilk hareket Müntzer ile temas söz konusu idi Ocak 1525, Zürich gerçekleşti.Aralık 1524 yılında Klettgau Onun süre kalmak ile bilinen herhangi bir temas üretmek vermedi Conrad Grebel Zürich daire. Ayrıca 5 Eylül 1524 arasında Müntzer için Grebel tarafından uzun bir mektup Grebel ve arkadaşları Müntzer iki önceki yolları, Empbietung Odder Von dem getichten glauben ve protestation (hem Allstedt, 1524 yılında yazılmış) aşina olduğunu göstermektedir. Her ikisi de bu yolları, sesi hala "haç" diğer eleştirme fikri ile ana eski uğraşan oldukça ılımlı bebek vaftiz . Grebel şimdi bu kanallarda bazı tanıdık fikirler bulmak için memnun olduğunu yazdı ve o ruhu bir kardeş olarak Müntzer karşıladı. Ama sonra iki nokta üzerinde Müntzer sitem: ". Kılıç" bir, kilise ayini üzerine yaptığı vurgu (Deutsche Messe), ve iki, çünkü Müntzer savunmaktadır bazı söylentiler Bu nedenle Grebel vurgulayarak karşı arkadaşları ve bilinmeyen "kardeşim" uyarısında bu şekilde devam etmek değil. Müntzer bu mektubu almadım ve Grebel daire Müntzer faaliyetleri hakkında daha fazla bilgi vardı. Böylece hiçbir şey hiçbir gerçek kişi var dışında ve Zürich bağımsız olarak daire dışında bir şey rejenere Hıristiyanların yeni kardeşlik ile önde gittiğini, bu mektuptan çıkarılabilir. Müntzer ve Grebel grubu arasında bulunan bir dolaylı temas Zürich Halle geldi ve Müntzer bilseydim Hans Huiuf (Zürich Grebel grubunun biri), bir kardeşi ziyaret oldu.
Aynı Hubmaier (vaftiz edildi kim Müntzer sözde etkisi açısından geçerlidir at Reublin 1525 Paskalya), rağmen BULLINGER iddiası.
Üç ek olası irtibatları araştırılması gerekir: Hans Denck , Hans Hut , ve Melchior Rinck. In Denck ile Müntzer iletişim Nürnberg'de bu hiç gerçekleşti ise, (Fellmann bunu reddediyor), çok kısa ve yüzeysel vardı; üstelik Anabatizm için Denck daha sonraki dönüş ile ilgisi yoktu ve bu nedenle görevden alınabilir. Hans Hut ile ilgili durum, ancak, farklı. O sözde Bibra Hut'ın evinde bir kaç gün geçirdim Müntzer eski bir arkadaşı çağrılmalıdır. Kulübe sonra Müntzer, Ausgetrückte Emplössung des falschen Glaubens (1524) bir el yazması aldı ve onun yayın yönetmek istendi. (Kitap, seyyar satıcılık Hut böyle bir yayını risk istekli yazıcılar ile tanışmış olabilir.) Hut bunun üzerine ustanın yokluğunda aslında gizlice kitapçığı basılmış Nürnberg yazıcı Hans Hergott arasında kalfa yaklaştı. Nürnberg Belediye meclis üyeleri bunu duyunca, kalfa ve Hut hapsedildi ve kitap baskı yıkıldı. (Sadece bir ya da iki kopya atlattı.) Yaptığı mahkeme çalışmada 1527 yılında Hut açıkça bu eylemi itiraf etti. O da bir Müntzerite oldu? Bir dereceye kadar, evet, özellikle bu dünya Aeon'un sonuna yakın ve yeni dönem savaşlar ve savaş söylentileri ile gösterilir, her an gelmek üzere olduğunu çekmişti Müntzer en kıyamet beklentileri ile ilgili. Müntzer en apocalypticism kılıç onun doktrini zihin Hut'ın çerçevesinde itiraz gibi görünüyor, ama değil. Frankenhausen'deki savaşında, Hut mevcuttu; seyyar kitap, seyyar satıcılık ya da meraklı bir seyirci olarak olup olmadığını söylemek zordur. Yakında sol olaylar ne olursa olsun ve hiçbir parçası vardı. Bir yıl sonra, 1526 baharında, in Augsburg , o Hans Denck tarafından vaftiz edildi ve gerçekten bir oldu "yeni bir adam."
Bu onun dönüşüm rağmen, Hut yine 1527 yılında onun erken ölümüne bir Anabatist misyoner up olarak yaptığı gezici etkinlikler boyunca belirli Müntzerite fikirleri teşvik ileri sürülebilir.
Ya daha sonra Anabatizm için Müntzer ilişkisine sorusu üzerine önemli rulman ile bu argümanı hakkında? Doğru yeterli, Hut, acı kilise "haç" vaaz, ve bu mesajda biraz bir Müntzerite gibi geliyordu. Ancak bu analiz, bir Müntzer ile aynıdır, sadece anahtar kelime "çapraz" olduğunu ortaya koymaktadır; anda gösterilir olarak anlamı Ancak, Hut çok farklıdır. Aynı Hut'ın "spiritüalizm", yani bakımından geçerlidir, Tanrı'nın Word yalnızca Kutsal buna benzer bir ruh tarafından doldurulur olanlar tarafından haklı olarak yorumlanabilir ki fikri.Doğrudan ilham veya hayallerinin hiçbir kelime olarak bilindiği kadarıyla, Hut, tüm öğretim bulunabilir. Yine, anahtar kelime "ruhu" aynıdır, ancak içeriği farklı. Hut ise "cinci," olduğu gibi o, bir İncil biriydi Michael Sattler ve tüm erken Anabaptists, ama gerçekten hiç bir cinci değildi. Müntzer, diğer taraftan, (gibi bir inspirationist oldu David Joris bir on yıl kadar sonra), ve çok daha sübjektif herhangi Anabaptist daha "ruhu" fikrini anladım. Onun için "içe Kutsal", "Kutsal Kitab'ı." Outbade Lydia Müller bu da en azından bazı önde Anabaptists pozisyonu oldu ama bunu ispat edemez düşünüyor. Hiçbir zaman Anabaptists koşulsuz İncil inancı minimize.
Son olarak, bu Hut tutkuyla karşı olduğu bilinen "kılıç." In Nikolsburg 1526 yılında belirli koşullar altında kılıç kullanılmasını savundu Hubmaier, bu konuyu tartıştılar. Hut çıkmazı görünce haç ve sevgi onun Anabatist misyonunu devam Nikolsburg bıraktı. Bu arada, Müntzer, onun eski arkadaşı, bu Hıristiyan sevgi ilgili söyleyecek çok az vardı; Lohmann açıkça Müntzer küfrün ihtiyaç ortadan kaldırılması vaaz zaman daha da "aşk fikri arka plana yanlışlıkla damla" olduğunu belirtiyor. Böylece Hut bazı ortak anahtar kelimeler aslında hem kamplarda görünmelerine rağmen, BULLINGER teorisi ve geç savunucuları için yararlı bir tanık olamaz. Bu gibi terimler önemli değil onların anlamıdır.
Daha sonra Anabatizm ile son bir temas var kalır: Melchior Rinck. Bu kontak gerçek bir tanesidir. Rinck açıkça bir Müntzerite oldu, ve aslında o bile Tanrı daha başarılı Müntzer planlarını yürütmek ve mutlu sona getirmek olabilir Frankenhausen'deki onu bağışladı olduğunu övünen. Zanlının ilk ruhsal uyanış Müntzer borçlu ve bunun için minnettar oldu, ama belki Müntzer mesajının sadece bir kısmını anladım.Rinck kendi sonraki yazıları hayalleri ve küfrün şiddetli devrilmesini ilişkin Müntzer fantezilerine devam etmeyin. Ile yaptığı temas sonucu Worms Mayıs 1527 bir Anabatist olduktan sonra Hans Denck ve Jakob Kautz , o erken Anabatizm en etkili liderlerinden biri haline geldiThüringen o da şehadet bazen tüm gerçek itirafçıların çok haç deneyimli kadar, 1545 sonrasında, 1531 yılından bu yana hapiste olan.Hiçbir şekilde o bir Anabatizm bir "acemi" ya da önde gelen isimlerinden biri bile denebilir. Ve bir Anabatist olduktan sonra o hiçbir iz Müntzer fikirleri ne olursa olsun gösterir. O Anabatizm bu fikirlerin iletim kanal olamazdı.
Ama ne Müntzer yazılarında daha sonra Anabatizm üzerindeki dolaylı etkileri hakkında? Müntzer ve Anabaptists arasında fikir alanında olası temas ve benzerlik önemli noktalarından bazılarını kısaca incelemesi, diğer bir deyişle, Müntzer fikirlerinin devamlılık, şu gerçekleri ortaya koymaktadır.
. Çapraz iki şey geliyordu Müntzer için çapraz: hastalık, yoksulluk ve insanların düşmanlığı yoluyla dışarıya doğru insan acı ve içeriyeAnfechtung, yani, şüphe, hata ve imansızlık. Böyle bir tür bir "haç" sadece yeniden doğuş ve Mesih'in emirlerini takip belirlenmesi yoluyla "İsa'nın müritleri" haline Anabaptists, için tamamen yabancı. Öte yandan, gerçeğin uğruna acı, bir "haç altında kilise" (Grebel) fikri birine şahit olmak için ilk etapta ve hiçbir kilisede hiç ortaya gerçeği vardı Müntzer, hiç aklına gelmemişti. Böylece dönem "haç" Müntzer yazılarında sık sık görünmesine rağmen bazen de (ve "tatlı Mesih" vs "acı Mesih" olarak adlandırılan Luther )-farklı bir şey anlamına gelir. O belli belirsiz kim çapraz deneyimler içsel ruhsal vaftiz yaşandığında belirttiği zaman bu fikir haç Anabatist doktrini ile eşit olması kendisi değildir.
. Ruhu Belli bir dereceye kadar tüm erken Anabaptists Kutsal kendi anlayış maneviyat iyi bir pay vardı, ama ikincisi onların inançlarını inşa edildiği kaya temeli kalmıştır. Hiçbir fanatik rüya hiç aralarında bulunabilir, ve o arada Anabatist dönem "boşa beri Kutsal Word takdir sadece Müntzer gibi Anabaptists ile arka plana düşer Lydia Müller'in iddiası, sadece bir yanlışlığın olup iç kelime Müntzer ait olan " inspirationism.
Gelassenheit, yani Tanrı'nın iradesine verimli ve kişinin kendi hayal aşağıdaki değil, Müntzer daha önceki yazılarında sık sık terim o Alman mistikler ve de Anabaptists ile merkezi fikrinin etkisi altında hala iken. Müntzer kimin yazıları ile görünen o ki hayatının erken döneminde ruhsal büyüdü, bu Alman mistikler bir çok şey öğrendim. Ama yakında o vazgeçti, o doğa huzursuzluk, tutku, etkinlik ve meydan okuma olduğu ", onun doğasına karşı temelde" oldu. Tüm dinsiz öldürmek istedim bir adam bir ideal olarak vaaz olsa bile, küçük Gelassenheit olabilir.
Yetişkin vaftiz. Eklenecek bu küçük ihtiyaçlarını ilgili. Müntzer (çok radikal Spiritüalistler değildi gibi) bu ilgi değildi ve neredeyse öğrencilik dar yolu yürümek için kararlı erkekler yapıyor, bir iç yeniden doğuşunu sızdırmazlık olarak Anabaptists ile yeni bir anlam anlaşılmış olurdu.
Rabbin Sofrası. Yaptığı ayinle yolları (Deutsche Messe) Hatırlamak o Müntzer için kutlama tamamen "aşk-bayram" fikrine benzer paylaşım sembolü Anabatist anlamını, yoksun olduğu ortaya çıkmaktadır. Lohmann açıkça Müntzer adlı yolları yakın bir modifiye Katolikliğe Lutheranizm'in veya herhangi bir radikal fikir daha, yani, karakteri son derece "muhafazakar" olduğunu belirtmektedir. Bu nedenle o Rabbin Sofrası'nın "Mass" ve değil konuşmak için sonuna kadar devam etmiştir.
Kilise. Bu belki de en zor öğe olduğunu ve tamamen okudu olmamıştı. Çoğu yazar burada en az Anabatizm ile benzerlikler bulunabilir olduğunu düşünüyorum. Anabatist fikir Katoliklik ve Lutheranizm'in (devlet kilisesi, insanların kilise) hem dini kurum aksine gerçek inananların gönüllü serbest kilise olmasıdır. Dikkatli bir analiz, ancak bu bile en kalıcı argüman yok edecektir. Emin olmak için, 1521 Prag Manifesto'da Müntzer passingly içinde olduğunu söyledi Bohemya "yeni bir kilise" ortaya çıkacak. Bu yeni Aeon'un kilise, küfrün olmaksızın kilise, bir kıyamet vizyonu ve hiçbir somut gerçeklik olacaktı. Bu teori. Ama Müntzer adlı uygulama neydi? İlk olarak, onun Allstedt ve hem de yaşamın bir rahip-vaiz ve sonuna kadar kaldı Mühlhausen (aslında doğada Katolik veya Lutheran ya) bu tür bir kurumu karşı asla dolayısıyla şehir kiliseler, ve. İkincisi, onun Allstedt Ligi bir Anabatist kardeşlik şey ama, bu ihtiyacı kılıçla olması halinde, bozulmadan vasıtasıyla Allah'ın imminently beklenen krallığını teşvik etmek yerine gizli bir toplumdur, tüm (Katolik) batıl bir şapel yakıldı -ve bütün tanrısızlık. Anabatist anlamda ilkel kilisenin iadesi hiçbir iz yoktur ne olursa olsun, Müntzer tamamen Tanrı'nın Word fikir veya öğrencilik ve itaat vizyondan yoksun beri.
O zamanlarda Müntzer zamanda tüm dünyevi arzuların kendini boşaltma ve Tanrı'nın iradesine kendini alçaltan bir olduğunu ", kenosis" Mesih'in gerçek saltanatı hakiki sadece gelebilir öğretti doğrudur. Rut o yalnız Allah'ın iradesine biliyordu "Allah korkusu" ile hazırlanmıştır olanlar şimdi, saltanat ve kural hakkı olduğunu (başka bir yerde) iddia ederek kendisini çelişiyor. Açıkçası kilisenin hiçbir doktrin böyle bir karışık teolojisinden takip olabilir. O bir devlet kilisesi vaiz olarak devam yana, "müminlerin kilise" Müntzer kökenli olduğu iddia edilemez.
Bu Anabaptists ile ama marjinal beri Eskatologya. Bu burada atlanabilir. Hans Hut, emin olmak için, çok onun tarafından çekmiştir, ama bu yeni bir doğum ve müritliklerinden vaaz geldiğinde o gönüllü kendini ölçülü ve sessiz onun kıyamet fikirlerini tuttu. Müntzer sayesinde tam tersi oldu. Sadece dünyanın değişikliği konusunda bu fikirlerin o bütün şiddet ve devrimci eylemler için bir iç gerekçe buldun.
Yazıları Hans Denck son zamanlarda dikkatli Denck ilgili Müntzer yazılarının olası edebi etkisi kanıt Denck, Walter Fellmann yeni 1956 baskısının editörü tarafından incelenmiştir. Şaşırtıcı Fellmann Müntzer koşullarını veya cümleleri yankı Denck yirmi dört geçitleri bulundu ve şöyle bitiriyor "Müntzer adlı tasavvufî edebiyat bağımlılık belirgindir." JJ Kiwiet bu hem olası bir ortak kaynağı ile açıklanabilir olabileceğini düşünüyor, yani Alman mistikler, özellikle yazıları Theologia deutsch yerine Müntzer dan Denck bir borçlanma daha. Grete Mecenseffy ("Die Herkunft des oberösterreichischen Täufertums") Hans Hut mistik fikirleri Müntzer yazılarında kendi kökeni vardı inanıyor. Hem Fellmann ait ve Mecenseffy görüşünü verilmesi, sadece mistik fikirler Anabatizm özü değildi ve hiçbir kanıt yukarıda yapılan noktaların herhangi aykırı olacağı öne getirildiğini söylemek kalır.
Özetle biz. Yıl 1524-1525 sona acı ve insanlık trajedisi hakkında çok şey biliyordu mistik fikirli adam, daha sığ (Verflachung) nasıl oldu bu eski olduğunu göstermektedir Anne-Marie Lohmann ile anlaşabilirler yaptığı altı ana yolları her yana Elimizdeki tüm bu Müntzer ilk değil Prag Manifesto'nun man (1521), karışık ve müphem bu belge aynı zamanda görünür olsa dikkate sonra 1524 vaazlar tarih, öyle.Müntzer eski ruhani Bu pozisyon zayıflaması, kendi içinde hiçbir "kenosis" değil, bir bencil ve romantik fanatizm sonucu bir trajedi.
Müntzer tutkulu awakener olmak, onun bir süre için büyük bir manevi güç temsil ettiğini, yeterince doğrudur. O, ancak, ona modern sosyalizmin öncüsü görür tersi iddia kadar yanlış ne olursa olsun herhangi bir anlamda bir "Anabatizm bir acemi" olduğunu söyledi.Onun yazıları çelişkili olduğundan, bu tür tutumların onlara okuma olabilir, ama böyle bir yorumlama onun gerçek doğasını adalet yapmaz.
Tüm sonra ancak Müntzer, sonra ne oldu? Onun aktivizm için, Müntzer David Joris, inspirationist yanına yerleştirilmiş olabilir değildi. Bu aktivizm, ancak, kılıç ile elde edilecek bir hedefe doğru tüm puslu bir yönlendirme ile, 1534-1535 arasında "Münster krallık" mahalle onu getiriyor. Müntzer o sadece bir varlık tarafından muzaffer oldu sahneden geçmek konusunda ve hangi zaman çıktı evanjelik Anabatizm, ile çok az ortak esasını vardı "haç altında kilise." - Robert Friedmann

1990 Güncelleme


Giriş


Thomas Müntzer en tartışmalı ve önemli radikal reformcu biri olmaya devam etmektedir. Yukarıda çoğaltılamaz makale Müntzer ve Anabatizm arasında herhangi bir bağlantı yalanladı. Bu bağımlı bir tarihsel gelenek tarafından oluşturulan Müntzer bir görüntü tezatLuther İsviçre ve Hutterian Kardeşleri çalışmaları ile şekillenen Anabatizm ideal bir tip. Müntzer, dengesiz Schwärmer (fanatik) ve inspirationism veya kehanet fantezileri verilen tutarsız komplocu, İsa'nın havarilerinden ayık ile çok az ortak olabilir. Oldukça Müntzer bile Hıristiyan kabul edilebilir olup olmadığı tarihsel bir soru daha bir retorik oldu! Bıraktığı izlenimler Friedmann revizyon bariz ihtiyacı vardır. Ne yazık ki, uzay sadece daha fazla göze batan tahrifatı bir düzeltme ve biyografik detayların bir güncelleştirme sağlar.


Biyografi


Esnaf stokunun, Müntzer Latince, İbranice ve Yunanca bilgisini dahil bir hümanist eğitim aldı. Leipzig ve Frankfurt [Oder] de o yüksek lisansını tamamladı ve tamamlanan Bacculareus Biblicus teolojik çalışmalarda, teoloji bir akademik kariyer için ona tahsis edilmesi ikinci aşaması. 1513 yılında koordinasyon sonra, o St Michael Braunschweig (Mayıs 1514) de rahip olarak randevu kabul etti. Zanlının 1521 yılına kadar bu konumda bir maaş çekti. 1516 ve 1517 yılları arasında da Frohse bir manastır inzibat olarak görev yaptı. Geç 1518 yılında ya da 1519 başında, o Wittenberg ziyaret etmiş gibi görünüyor. Erken 1519 yılında karşı reformların gerekliliğini savundu Franciscans Jüterbog (Jüterborgk) değiştirilmiştir. O arasındaki tartışmayı tanık muhtemel görünüyor Luther'in ve Eck daha sonra bu yıl Leipzig'de. Yolda o Orlamünde de durmuş gibi görünüyor. Etiketi "Lutheran" kullanarak ilk Katolik polemik atama altında ona dahil. 1519 1520, Müntzer Weissenfels yakın manastır rahibeler için itirafçı olarak görev yaptı. Bu dönemde yazılarını okudu Johann Tauler (M.Ö. 1300-1360), Heinrich Suso (yaklaşık 1295-1366) ve Theologia Deutsch . 1520 yılından kalma bir kitap sipariş onun keskin okuma alışkanlıkları kanıt sağlar. 74 ürün kilise babalarının eserlerini, mistik edebiyat, fıkıh, kilise tarih ve Erasmus, yayınlara dahil Luther ve Karlstadt (Carlstadt). Yine 1520 yılında ve Luther desteğiyle, Müntzer Zwickau hatiplik aldı. Ekonomik sıkışık dokumacılar arasında onun polemik tarzı ve popülerlik iconoclastic bozuklukları ve toplumun kutuplaşmaya katkıda bulunmuştur. Bu da 16 Nisan 1521 tarihinde yaptığı görevden neden. Ardından iyi bilinen olaylar burada hiçbir tekrarlarınızı gerekir.74 öğeler kilise babalarının eserlerini, mistik edebiyat, fıkıh, kilise tarih ve Erasmus yayınları arasında,


Eğitim


Erken Reformasyon çalkantılı koşulları ile şekillenen rağmen, Müntzer fikirleri dikkate değer bir uyum ve tutarlılık göstermektedir. Alimler onun ilahiyat çekirdeğini teşkil ne fikirde var. Spiritüalizm, mistisizm , apocalypticism ve mükemmeliyetçilik değişik baş özellikleri olarak tespit edilmiştir. Mistikler ile ilgili konular endişe (1) Müntzer borçluluğu; üzerine (2) onun bağımlılığı Luther , Zwickau peygamberlerin (3) etkisi, ya da Karlstadt veya her ikisi; olur itibaren Luther ile (4) yaptığı break, yani dönüm noktası -reformcu olarak devrimci için (5) siyasi radikalizmi ve teoloji arasındaki tutarlılık veya tutarsızlık; Anabatist hareketi (6) onun bağlantısı. Yukarıdaki konuların her biri son araştırma ilgi gören ve burada ayrıntılı bir tartışma ihtiyacı vardır. Bu bir görüş birliği ortaya Müntzer Reformasyon gündeme kendi varsayımlarını getirdiği düşündürmektedir durumuna yeterlidir. Bunlar Geç Ortaçağ "gerçekçilik" (yani, belirli şeyleri görünmeyen evrensel gerçeklerin tezahürleridir inancı), mistik bir maneviyat, popüler anticlericalism, kilise tarihinin onun okuma ve bazı kıyamet beklentileri şekillenmiştir. Onun önemli teolojik Tesislerinde de Zwickau peygamberleri toplantısından önce oluşmuştur. Luther onun borçluluk en iyi nitelikli edildi. Zeki bir gözlemci, Müntzer bireysel ve kolektif yaşam hem de değiştirmek için güç eksikliğine için vaaz Lutheran arıza ilk biriydi. Suçlayan Luther sadece vurgulayan "tatlı İsa," Müntzer deneyimi ısrar "acı Mesih." Etten çile gibi çapraz Allah'ın iradesine teslimiyet her mümin yaşadığı gerekiyordu. Onun görünümünde çalışmaları hakkında tartışma sadece imanla aklanma karşı doğruluk yanlış görünüyordu. Kurtuluş ilgili değerli eser bir soru değildir, ama insanlar Tanrı'nın çalışma, kendini ve et tutkulardan yargı korkusu ve ölüm başlayan bir çalışma acı hazırlanmış, ama aynı zamanda temizliği bir deneyim topraklı olup olmadığı, manevi yenilenme ve yaşam yeniliği. Spiritüalist ve mükemmeliyetçi eğilimler Mesih'in ölümü ve dirilişi bir varoluşsal katılım köklendirilmiştir.Ölüm ve yeniden doğuş sanitive sürecine dahil Ruh'un hareketi Mesih, sonsuz Word kurtarıcı aktivitesi ile değiştirilebilir oldu.Epistemolojik bir büküm verildiğinde, yaşayan Word, ruhunda duydum Kutsal Word'ün çok yakın bir kimlik karşı yönlendirilmiş olabilir.Yazılı ve kelime vaaz üzerinde Lutheran vurgu arkasında, Müntzer kilisede ayrıcalıklı officeholder olarak rahip yerine ümit vaiz-yorumcu, kendini ilgi bibliolatry şüpheli geldi. Öğrenilen seçkinlerin ortaya çıkması karşısında, Müntzer vurguladı tüm inananların rahiplik . O meslekten ve din adamlarının içine kilisenin bölünmesi hemen havariler sonra yolsuzluk yol açmıştı inanıyordu. Ruh ve bütün inananların yenilenme olasılığı serbest hareketi böyle bir ayrım izin. Rejenerasyon yoluyla Gerekçe haklı yapılıyor geliyordu. Ima mükemmeliyetçilik ve Müntzer en halkçılık arasındaki gerginlikler kıyamet hasat el oldu inançla üstesinden edildi. Kilise, bozulmamış saflığına geri üzere, dünyayı miras olacaktır.
Bilimsel tartışmaların çok Müntzer teolojisinin tutarlılık ve politik-sosyal aktivizm ile ilgili olmuştur. Nasıl çapraz mistisizm ve rejenerasyon üzerine bir vurgu ile krallık ilerleyen bir girişim yol açabilir Köylü Savaşı ? HJ Goertz bir Müntzer eşsiz entegrasyonu bir cevap önerdi "iç ve dış düzeni." Müntzer zekice bireysel ve kolektif refah arasındaki karşılıklı ilişkiyi tahmin edebilmiş. Toplumun kurtuluşu bireysel üyelerinin yenilenme bağlıydı, ama insanın korku takviyeli veya yaratılanların konularda meşguldüler sosyopolitik yapılar Allah'a karşı doğru manevi yönünü engel olabilir. Ilahi onayı hükmen kendi bireysel ve kolektif ifade gelen ikinci karşı kendilerini set cetveller. Onlara karşı doğru insanların üzerine devredilmiştir. Allahsız zulüm ve Hristiyanlık arındırmak için Tanrı'nın aracı direnç olarak 1525 olayları görünce, Müntzer köylülerin büyük ayaklanma ve emrinde önemli yetenekleri yerleştirilen "ortak bir adam." Değil, onun kışkırtıcı olsa da, o onun teolojik en konuşkan savunucularından biri oldu.


Önemi


Çağdaşları üzerinde Müntzer etkisi önemli oldu. Eleştirisinde ise halk tarafında Onun katılımı ün ve şöhret getirdi Luther açık kulaklara düştü. Bir dizi Anabaptists sonra onu manevi babası olarak kabul. Içinde hareket hizipler Thüringen , Hessen, Franconia, Bavyera, Suabiya'nın Yukarı Avusturya, Salzburg ve Kuzey Tirol açıkça onun ideolojik özelliklerini taşıdı. Melchior Rinck, Hans Hut , Hans Denck, Baltazar Reif, Hans Römer ve Heinz Lahanacı onunla temas yoluyla bir form veya başka bir tehlikeye Anabaptists bazılarıydı. İsviçreli Anabatizm kurucu üyeleri ona tartışmalı bir mektup (hazırlamış : Grebel mektupları ve İlgili Belgeler İsviçreli Anabatizm Kaynakları : 284-294) ve Hutterian tarihçiler onun hafızasını besledi. Genel olarak, çoğu Anabaptists onunla güçlü bir anticlericalism (rahipler yönelik sosyal düşmanlık), karşılık gelen anti-papazlık (papaz arabuluculuk fikri reddini) ve tüm inananların rahiplik radikal bir uygulama paylaştı.Gizini (öznel bir yorumuna doğru Anabatist eğilim şu görüşlerine oldu İlgili yönetmeliklere ) teolojisi onların eleştirisi haklı inanç yalnız ve hayatında hiçbir değişiklik üretilen Reform vaazlarının tarafından ve elçisel kendi savunuculuk restitutionism bir ve heves saf kilise.Söylemeye gerek yok, bu hiçbiri Müntzer Anabatizm kurucusu yaptı. Anabatizm, kolay genelleme tanımayan bir heterojen, adem hareketi, şiddet reddederek, ve ayrılmış kardeşliklere kurulması, inananların vaftiz normatif yaparak Müntzer ötesine gitti. Hatta kuvvetle çarmıhı-tasavvuf etkisinde olanlar hizipler sonunda ruhsallaşmış eğilimleri döken.
Modern burs bireysel ve kollektif kurtuluş Müntzer teolojik entegrasyonu ile hayran olmuştur. Halk tarafında yaptığı nişan onun içinde bir öncüsü görmek için cazip kılan kurtuluş teolojilerin . Kurumsal yapılar ve ideolojik meşruiyet arasındaki arabağlantı hakkında onun sezgi kışkırtıcı, modern görünür. Ancak, Müntzer modernité abartılı olmamalıdır. Ne de bakanlığının daha az çekici yönleri göz ardı edilmelidir.O Friedrich Engels olduğunu düşündüm ateist-sosyalist değildi. Onun eşitlikçilik hepsi kendi üstünde karizmatik liderlik savunuculuğu, nitelikli edildi. Tüm inananların radikal rahiplik olan kimlik ampirik doğrulama meydan okudu regenerate seçecek bir elitizm ile hafifletilmiş oldu. Müntzer kez belirtileri oynanırsa. O gelecekteki krallık silahlı savunma kaçınılmaz şimdiki yeni zorlayıcı yapılarına yol olduğunu görmek için başarısız oldu. Ancak bu kusur ya da belki de onlar yüzünden rağmen, Müntzer adil yargılanma ve Reformasyon tüm-çok-insan hikaye ve Anabatist başlangıçlar haklı bir yeri hak ediyor.